این قوم نینوای تو را مشق می کنند

بسمه تعالی
خواستم این اربعین را کربلا باشم نشد ازنجف پای پیاده…کربلا باشم نشد
زائران بین نمازی درحرم یادم کنید
هر نمازی خواستم درکربلا باشم نشد
از امام حسین گفتن ونوشتن بسیار سخت است چرا که درک واقعه کربلا سخت است کربلایی که عرصه ی عشق بازی امام و یاران عاشورایی اش با خدا بود که فروغ این شعله عشق هنوز هم دل هر عاشقی را کربلایی می کند .
قدم قدم تا رسیدن به آن دو شاه نینوا وقفه ندارم در این راه به عشق بین الحرمین کی میشود؟ خدایا قسمت ما بشه کربلا انگار هنوز لیاقتش نداره این دل ما…
کاش فقط یک لحظه باشم در رکابش هرساله دلم شوق پرواز دارد به سمت و سوی شاه کربلا از ته دل فقیرم آرزوی قدم نهادن در راه غنی دارم این همه اندوهی که تو در راه خدا و دین کی شاید قطره ای از آن را با پای پیاده آمدنم جبران کنم امید که در قبال مشقت هایت بتوانم در مسیری که برایش 72 تن جان دادند نزد زینب کبری سیه روی نشوم. لبیک یا حسین

سمیه معصومی

وبلاگ دجال ستیزان